рано (прил.) - дојде (гл.)

Започна тивко, ненаметливо. Прво со жените на улица, на фурна, во бањата, в црква: Оздраве ли детето, пише ли синот од војска, како е зетот, внуците, убава метла си купила, стомни, пиперки, рано дојде зимата...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Благодарејќи му на татко ми кој аматерски се бавеше со сликарство, многу рано дојдов во допир со професионални сликарски материјали.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)