провиден (прил.) - сребро (имн.)

Зад мене во соништата остануваше провидно сребро.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Некој, најверојатно Цуцул Мицковски, си ја кажуваше маката со шупелка: тоа беше глас на жена кога реди подгрбавена на гробишта.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)