притоа (прил.) - непрестајно (прил.)

Избезумен, со раце, со глава, со нозе почнав да удирам по ѕидот на сопчето, притоа непрестајно изливајќи најтешки, најгрди зборови. - Гад! Подлец!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)