притоа (прил.) - задоволно (прил.)

Господе, зар не се случуваше тоа она лето кога татко ти довлечка во дворот цела кола лубеници, а притоа задоволно ги триеше рацете дека ефтино ги начекал.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Стана и притоа задоволно констатира дека во него немирот се сталожил.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)