Господе, зар не се случуваше тоа она лето кога татко ти довлечка во дворот цела кола лубеници, а притоа задоволно ги триеше рацете дека ефтино ги начекал.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Стана и притоа задоволно констатира дека во него немирот се сталожил.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)