притоа (прил.) - го (зам.)

Тој се прикажа: - Пиларски. - Притоа го изгледа Коча, како да сакаше да го премери колку е тежок.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Вака беше третиран како обичен инкасатор кој дошол да го види водомерот и да наплати вода, а притоа го затекнал домаќинот и домаќинката, онака разгаќени, неподготвени за неочекуваниот посетител.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Она што притоа го остваруваат е подеднакво надворешно како и внатрешно: создаваат алтернативни светови и со тоа се создаваат самите себе.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Но она што навистина го рече носеше поинаква порака: - Посакувам да ме посетуваат - рече а притоа го изостави благиот укор.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Еден си го испроба на земјата црвениот клун, притоа го заниша аловото кресно и ја зафрли кикиришката.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)