постојано (прил.) - некој (зам.)

Мораш да стоиш простум пред шпиончето од вратата, а оттаму постојано некој те гледа и во нешто те расколебува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Замисли си, постојано некоја темница ме придружува!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Татко велеше дека е речиси невозможно на Балканот да се состави вистинското стебло, зашто постојано некој ќе недостасува.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Постојано некое нерасположение, се родило па умрело или болно било, децата врескаа по цел ден. Барем да беа здрави.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)