попусто (прил.) - мајка (имн.)

Попусто мајка ми потоа се џарела во ѕвезденото небо. Ништо не открила.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Попусто мајка му го разбудува додека париските оџаци чадат - Жан Жак од нејзиниот глас полудува.
„Најголемиот континент“ од Славко Јаневски (1969)