полека (прил.) - надојде (гл.)

Одиме од едниот до другиот крај, ги слушаме бродските сирени, грачењето на галебите и полека надоаѓаат, небаре како бранови допловуваат и пред очите ни се втиснуваат спомените.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- Треба да се враќаме – ги потсетив. - Осум и пол е часот, знаете вие или не! –викна Марија.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Да не ја забележав ѕвездата Деница дека веќе се појавила ниско на небото, токму таму каде што светеше и тенкиот срп на младата месечина, којзнае дали ќе се сетевме дека ноќта полека надоаѓа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)