покроце (прил.) - чука (гл.)

Стојане! Покроце чукај! Не траскај толку! Знаеш дека болен човек лежи!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
КОСТАДИН: (Кашла, потем се обрнува и останува седејќи).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)