отстрана (прил.) - го (зам.)

Но се мамев, горко се мамев, сè беше горко заплеткано во големата пајажина, најмалиот допир отстрана го задви­жу­ваше целиот проклет систем пајажина.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Веле, којшто отстрана го слушаше целиот разговор, само молчеше.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Може и да не е, отстрана го одмери Баждар и си го почеша темето преку старата шапка.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)