отсечно (прил.) - рече (гл.)

- Сакам да дојдеш и ти, - отсечно рече таа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Јас не лажам, - отсечно рече дедо ми и запали цигара, свртувајќи ја главата кон прозорецот за да ја смири малку лутината што му надоаѓаше.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ако вие мислите поинаку, молам, наредете, ама на писмено... - отсечно рече командантот и откако малку почека, праша: - Има наредби?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Зошто?... - За да заборавиме сѐ, - отсечно рече Пандо. - Сѐ!
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Значи така, а? Претпладнево ме лажеше, а? – му се нафрлив.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Затоа премолче. Слушна дека мајка им отсечно рече: - Ајде деца, донесете нешто да каснеме.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
- Ништо не сме се договориле! Не е тоа за девојчиња – отсечно рече.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)