остро (прил.) - ми (зам.)

Вешто како мачка Пенчо се искачи по железната ограда; остро ми потфрли: - Ајде, што чекаш? Воена музика?...
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- ОСТАВИ МЕ, РАБОТАМ, - остро ми одврати тој кога му влегов во собата, со листовите в рака.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Тато гледаше телевизија. Мама полека пријде до телевизорот, нешто му рече на тато и го исклучи, а мене остро ми заповеда да седнам.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)