однатре (прил.) - ми (зам.)

Устата однатре ми беше залепена.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
И однадвор и однатре ми свети: ми ја грее душата, ми поминува ко со рака по лицето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)