одеднаш (прил.) - ќе (чест.)

„Кога оној вториот, со помош на куклата ќе излезе во надворешниот свет, човекот само одеднаш ќе забележи дека настапил моментот кога куклата зборува без било чија помош... dummy, со други зборови оној што го примопредава животот, станува самостоен и способен да дејствува без нечија помош. што мислиш дека ќе направи?
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ќе лупи Пискулиев полека, со голема стрпливост на прстите, некој варен компир, го прави тоа не како за јадење ами како да врши некој научен опит, и одеднаш ќе рече како за себе: - Фузариум.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Цел живот ги гледаш своите другари, соседи, пријатели, исправени и горди, како шетаат со своите соништа низ времето и туку одеднаш ќе забележиш, тие спокојни и чесни луѓе како клапнале, се подвиткале, се смалиле...
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
По демографскиот бум во Европа во средината на деветнаесеттиот век, масите се зголемија над очекуваната мерка и едноставно со својата бројност ја беа проголтале елитата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Еден човек лесно може да владее со десет, сто или дури илјада луѓе, но кога одеднаш ќе се појават уште неколку стотици илјади или милион луѓе, власта на поединецот над таквата маса станува апсурдна.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во втората половина на дваесетиот век, потрошувачкото друштво усвои некои од одликите на елитните општествени класи.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Чичко Томе тоа го правеше усно и со тоа се задоволуваше - штом ќе се изнавикаше, одеднаш ќе клапнеше и ќе задремеше седејќи, совладан од черешновицата на Верга.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Се плашеа од него, па кога ненадејно ќе се појавеше на плажата, одеднаш ќе се создадеше необична забрзаност: почнуваше панично викање, мајките ги довикуваа своите деца и ги засолнуваа подалеку од брегот, во безбедност.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Публиката паѓаше од смеа; беше пазуза, сите јадеа пуканки, пиеја „Кока-кола“, но се смееја; на еден голем, висок кревет, лежеа Ина и аѓутантот, и божем водеа љубов, со гротескни движења под една покривка; јас се качував, сакав да ги фатам на дело, но никако не ми успеваше: скалите стоеја во воздухот, јас ќе се качев до врвот и потем, кога требаше да ја ставам раката над очите и да видам, одеднаш ќе сјурев надолу.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ова не е некаков логичен, обмислен, свесен процес – небаре на некој првобитно мажествен маж одеднаш ќе му дотече наплив од проникливост, па ќе си рече: „Леле, навистина ми се допаѓаат момци, па тоа мора да значи дека сум како жена – чекај, изгледа треба да почнам да се идентификувам со девојкине“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тие го определуваат општествениот и симболичкиот контекст во кој се обликува субјективитетот и затоа се темелници на општественото обликување на обродените и на сексуалните идентитети. ‌Во хетеронормативни услови, природно е машки субјект да си го доживува желниот однос кон мажите, мошне необмислено, како женствен, па врз таа основа да се идентификува со некоја женствена улога.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Попрво, семиотските кодови ги сметам за конститутивни за значењата од кои се раѓа поединечниот субјективитет.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Асоцијацијата е инстинктивна и интуитивна, а не обмислена.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Не очекувавме дека одеднаш ќе ни донесат толку осакатени момчиња и девојки.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Работи кои не може а да не ги сториш да не нарачаш петто пиво откако си испил четири; да не го ставиш откако веќе си го брцнал; да останеш кул кога одеднаш ќе се разбудиш во крематориум, поклопецот на печката е затворен, а копчето притиснато на ’он’; да не ја сфатиш погрешно реченицата која почнува со "не ме сфаќај погрешно, ама..“
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
А кога, по малку, тој одеднаш ќе изрипа, ќе се крене на нозе, сите се развеселуваат, сите грмнуваат на глас: „Оживеа Лоте, оживеа...” го прегрнуваат, го бацуваат и одново почнуваат да пијат за новиот живот на Лоте.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Нема, ама пред нив по дома, па одеднаш ќе го снема тоа парче гардероба и ти од дома излегуваш најпристојно што можеш, а веќе кај најблиската другарка си се преслекуваш, и тоа истото го правиш и на враќање. И сите задоволни.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Сѐ се плашев дека вие, гостин кој само случајно наминува, одеднаш ќе исчезнете.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Четиринаесетгодишно момче во Сан Франциско одеднаш ќе флертува со убава глумица од Берлин, со девојче во Бразил.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Феноменот на Чудна Јамка настанува тогаш кога следејќи некоја нагорна (или надолна) линија долж скалилото на било каков хиерархиски систем, одеднаш ќе се најдеме, на наше големо изненадување, на почетната точка. (Во изложениов пример во улога на хиерархиски систем се јавува системот на музички тоналитети.) Понекогаш го користам терминот Заплеткана Хиерархија кога сакам да дефинирам систем во кој постојат Чудни Јамки.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Смеата поминува и на нив двете, а откако убаво ќе се изнасмеат одеднаш ќе молкнат како да се пресечени од нешто.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Каде ќе нѐ одвее ветрот на дедовците, таму ќе стигнеме, кога ќе смета дека е време дедо Костадин ќе ги отвори вратите на вагонот и одеднаш ќе го пушти и ќе нѐ забери назад, поблиску до здивот на предците!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
И како прилега кога одеднаш ќе ја тргнеш крпата и кога ќе откриеш купишта смет и кога ќе погледнеш внатре па неколку секунди гледаш во белите нешта што потсетуваат на макарони или јувки, само што тие живеат и вријат. Ги има милиони.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Му се чинеше малечка како детска кукла, веќе следниот момент огромна, неизмерно висока, во постојано движење – ќе му виснеше во лицето, или одеднаш ќе се оддалечеше, се ширеше, издолжуваше.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
- Прекина, запали цигара, испушти сивкаст чад низ нос и продолжи: - Значи живи цели кои можат да бидат откриени, цели кои можат да бидат покриени, значи лажно скриени, подвижни или одеднаш ќе се појават.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Најпрвин таму пребледува небото, станува розово, црвено, набабрено со пурпур и чиниш одеднаш ќе потече црвенило и ќе ја облее засенчената страна на планината.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Возрасните не го сакаа. Се плашеа од него, па кога ненадејно ќе се појавеше на плажата, одеднаш ќе се создадеше необична забрзаност: почнуваше панично викање, мајките ги довикуваа своите деца и ги засолнуваа подалеку од брегот, во безбедност.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)