ноќва (прил.) - ќе (чест.)

Кого ли ноќва ќе искоби? Бууу! Бууу! Буууу!...
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Квечерина ја раздиплуваше известената војничка карта И на неа се мачеше да го распознае својот глас Врз полегнатата војска низ полето Ја корнеше мовта, го соголуваше камењето на тврдината Раскопуваше низ полето, ги чистеше рововите, И некаде на залез, студен ветер кога надоаѓа од замаглените ѕвезди, Тој долго стоеше простум и со војнички поздрав сам си ја пееше песната некогаш што ја пееја неговите момчиња: Отвори ја вратата, можеби ноќва ќе се вратам...
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Таа сожалливо му прошепоти: - Не плаши се, ноќва ќе ја поминеш кај мене. Ајде, влегувај бргу....
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
И ти таму дојди, зашто ноќва ќе не венча... (Истрчува од дома).“
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Ах, света Пречисто, ти знаеш како ми е на душава. Чуј ме, зашто мајка сум му... (Паѓа пред иконата).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Нека остане. Ноќва ќе има болки.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Рекол дека тој ќе го чува мртовецот и дека наутро ќе решат што да сторат со таа смрзната смиреност.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Близу сме до царски друм. Ноќва ќе патуваме.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Видовитиот ги враќал кон стравот. - Сепак јас знам, синдраци мајчини. Ноќва ќе дојде.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тоа ѓаволско животно е гладно. Некој од нас ноќва ќе е прв.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Кажи, што? - Видов огнен аждер, синче. Има мека муцка и нѐ души.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но опсената не можела долго да трае. Пак сенките се лееле во сенка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)