нешто (прил.) - уште (прил.)

Се почувствува слободен, одврзан, без нарилник, без самар пашито добитче, ждребе, јаре, теле. Не, не, нешто уште послободно: срнче, еленче, сокле кое не знае за никакво ропство ни ограничување; кое никој не може да го задржи кај што ќе сака да оди, по земја или по небо, преку планини, преку реки и мориња, на крајот на земјата и кога сака пак да си се врати во седелцето.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Некогаш дури и обичните луѓе ги нарекуваа лудаци.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
За бирократите тие се нелојални дисиденти, предавници или нешто уште полошо.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)