нешто (прил.) - налик (прид.)

Пропаѓајќи, тој ја извива раката (не веќе рака оформена, туку нешто налик на ембрионален екстремитет), очајнички замав на давеник, исчезнува, се претопува во зејтинестата смеса.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Ова е егзактно! Тоа, нешто налик на екран, светка: триаголниците сино, кругчињата црвено, правоаголниците жолто.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)