необично (прил.) - рано (прил.)

Следниот ден стана необично рано.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Утредента, необично рано, пред колибата се дотркала џипот на шумарот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
XXIV Климент Камилски необично рано појде кон нашата куќа крај реката.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
V Едно утро татко ми излезе од дома необично рано, небаре го беше завела некоја од проблеснатите мисли на границата меѓу ноќта и денот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)