необично (прил.) - име (имн.)

- А, како го измисли тоа необично име Дуња-Ѓузел? - се интересирав јас, по малку разочаран од тоа што приказната е сосем измислена.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Зоки Поки не е ни циркуски кловн, ни фудбалер, ни седмоглаво чудовиште, ни волшебник, ни риба, а сепак има необично име.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Имаме река со необично име - Луда Мара - велат, името ѝ е од тоа што кога многу врне реката надојдува, станува поројница и - луда.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)