некако (прил.) - сиот (зам.)

Ништо не заборави, но сега некако сето друго беше останато далеку зад него во чекањето и чмаењето.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Крај нив минуваше брат му сам и замислен, со кожена торба под мишка, некако сиот намален и ’рскавичаво смекнат.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)