насмеа (прил.) - широко (прил.)

Тој ми мавна со раката и не чув дали ми одговори нешто, но јас знаев, иако не можев да видам, дека се насмеа широко, со онаа негова насмевка од која му се смее целото лице, сосе очите, образите, забите и клепките.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)