наеднаш (прил.) - не (чест.)

Меѓутоа, привидението било многу високо по раст, имало огромни мустаќи и упатувајќи се по сѐ изгледа кон Обуховскиот мост, наполно исчезнало во ноќниот мрак.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Диме се зачуди. Наеднаш не можеше да се сети за синоќешната случка.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Оние двајца сега ги нема и ние можеме да гледаме до наситка како си врнат снежинкиве И тој гледаше во снежинките, а тоа сега наеднаш не претставуваше никакво задоволство.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И наеднаш не можеа да ме препознаат в болница.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
И навистина, еден коломенски позорникар со сопствени очи видел, како што се разјаснило, зад една куќа привидение; но бидејќи по својата природа бил слаб, така што еднаш обично повозрасно прасе, откако излетало од некоја си приватна куќа, го соборило наземи, на громка смеа на кочијаши што стоеле околу него и од коишто тој побарал по еден грош за тутун поради ваквиот подбив,  и така, бидејќи бил слаб тој не посмеал да го запре, туку така си одел по него низ мракот сѐ додека привидението наеднаш не се свртело и, застанувајќи, не прашало: „Сакаш нешто?“ – и му покажало таква тупаница, каква што тешко ќе најдеш меѓу живите.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)