наеднаш (прил.) - тој (зам.)

Очите стануваа сѐ поголеми и сѐ посјајни. Наеднаш тој полета од своето седиште, нурна во очите и исчезна.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Наеднаш тој се втурна во мене, силно ме гушна и ме баци право в уста.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
А ти, значи, што доби? Го искина животот покрај човек нечувствителен кога си ти во прашање, ете, паметам, една вечер, иако сите бевме поднапиени, се вомјазивме кога наеднаш тој стана и рече: Абе, што сторив, требаше уште во дванаесет да ја земам жената од абортус...
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Наеднаш тој се сепна: „Ах, а ручек?“ Томеица сосема заборави на тоа.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Она, што се случи со него и со волкот, не можеше да не го потсети на сето друго, што се случуваше околу него, од сите негови страни, и сега, наеднаш тој веќе беше свесен што можеа да значат и сите оние несфатливи прострелкувања на вртенестите прилики, што сновеа и пресновуваа сето време по сивината меѓу стеблата на самиот раб од неговото сознание.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И наеднаш тој веќе немаше што да очекува.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И наеднаш тој сосема добро ја виде таа своја куќичка.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Удрив по мускулите на коњот. Наеднаш тој пак се исправи и фркна.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Братучед ми Мурад трчајќи доаѓаше по патот. – Не се грижам за тебе, – викаше тој. – Мораме да го фатиме коњот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)