надвор (прил.) - на (предл.)

— Не знам, внучко, — вели дедот Карабуклија, — ама петлите се пеани, еднаш или двапати, не ѝ стори дикат. Сега ќе излеза надвор на малата врата и ќе вида.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се врати внатре да си ги земе очилата, зашто веќе беше стар и без очила слабо гледаше, па излезе надвор на светлост и ја прочита пораката.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Пожарниот ја фрли цигарата надвор на песокот и рече, „Види кој ни доаѓа.“
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Ја фатив за ременот околу вратот, ја извлеков надвор на балконот ѝ удрив две шлаканици по задникот и ја пуштив да избега.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
По третата или по четвртата песна Даниел ѝ шепна на својата невеста, „Сакаш ли малку да излеземе надвор на свеж воздух.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Маџир маало Ѕидовите со вар варосани од кои, ако се почешаш, целиот ќе си побелен, сарделата (во ИНА конзерва), долапите од надвор на „фасадата“ за тенџерчиња со бели точки, повторно со црвени сардели ползавци, блиску, блиску со дворовите, па за интимно кафе посабајле или чаша вино со „некој“ во квечерината - нема шанси.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
И сега, за крајот на приказнава да биде ист како во филмот „Прити вуман“, таа цела ноќ плете скали од надвор на највисоката зграда во градов, за тој, победувајќи го стравот, да се искачи до нејзиниот балкон и да ја побара. За макар уште една недела, нели?
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Бараше да пие кафе. Бараше да пие вино со скапите зачини што не можеа да ги пронајдат, и пак се тресеше како да го оставиле надвор на снегот, гол, со мразулци под пазувите.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Сувата миризба на правлива волна му ги суши и стега градите и му се сака да избега надвор на отворено каде што има воздух и ширина за погледот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
ДЕПА: Нека дојде Панде и сите ќе излеземе, што ќе седиме надвор на студон!...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Секоја утрина, лете или зиме, се миеше надвор на чешмата, гол до појас, и не излегуваше од дома пред да се избричи, макар и со ладна вода.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Денот и ноќта кога се размеѓуваат, в бунило телата си ги возвраќаат: доказ е спермата плисната на пол-небо, на пол-земја (разбудете се, возбудете се утре кон 4 часот излезете надвор на отворено и погледнете!)
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)