навистина (прил.) - чуден (прид.)

Навистина чуден предел, сѐ е како теме голо...
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Од семчето морков никна, Во тежина триста тона!“
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- Некој чуден човек, тато! Навистина чуден! - Црн ли е? прашувам. - Не, обичен е.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
„Работата што ми се случи е навистина чудна.“ „Па, немој само да седиш туку-така!“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)