многу (прил.) - бев (гл.)

Пет дена остана заглавен во лифтот во времето кога многу беше навлечен на дрога, и претрпе делириум тременс кога патуваше на еден брод како слеп патник сокриен во еден куфер.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Толку многу беше вознемирен што се случуваше нешто што не можеше ниту да си го претпостави: Камилски како да се подготвуваше да ја одбие единствената можност да го запре губењето на видот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Потоа многу беше интересно кога Петре Питропот од псалтирницата ќе исчатеше нешто, а попот однатре од олтарот ќе му одговореше со пеење.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Не се искикоте Благоја, Бајко, како што знаеше. Многу беше сериозен.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ризван-бег пак замолча. Многу беше без мера оваа спремност што ја искажуваше ибн Бајко.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Дојде преполна со впечатоци. Толку многу беше воодушевена што гласот ѝ трепереше кога раскажуваше.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Ташкент, за многу беше дел од нашата младост што ја оставивме во заводите на далечниот Узбекистан, дел од нашата слобода.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Малку или многу беше количината на фрленото железо и олово врз главите на немоќните луѓе, малку или многу се загинатите чии коски лежат во масовни гробници на просторот меѓу раскрсницата пред селото ’Рби и мостот на Пероо - Кулата, меѓу брегот на Големото и песоците и трските на Малото Преспанско Езеро?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Поминал царот со зетои си и со сета војска и кога виде ќелешо кај туку се кашкал со коњот во батакот, многу беше се устрамил и се препраал ѓоа не го гледат.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Кога виде таа војска таков јунак, трештила и избегала.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Сите предмети ми одеа убаво. Многу беше задоволен кога ќе рецитирав.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)