мил (прил.) - момче (имн.)

Чудно е, Леме, многу е чудно, мило момче, по саноќ попусто, тукутака, шутраче низаедно, бесцелно да се гледа водата, какво задоволство си нашол во тоа, пријателе?
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Барем во еден миг да си помислил на милионите гладни, на милионите страдни, на милионите во крв што се дават, на твоите несреќни браќа, не ќе си имал совест, мило момче, толку мирно да седиш на таа карпа, да си тераш луд ќеиф.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- За тебе, Леме, рече, овие стихови за тебе, мило момче.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)