Момата мило го погледна, се стрчна и просто, срдечно му ја подаде стомната.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Момата толку мило го гледаше и го топлеше со својот поглед како да му сочувствуваше и му ја зблажуваше нестивнатата мака од незбиднатиот копнеж.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)