квечерина (прил.) - го (зам.)

Момчињата коселе трева, а Турците се нафрлиле на нив како волци и ги заклале на местото каде што реботеле.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тогаш некој паша, ни името не му е забележано, тргнал со аскер во овој крај, а квечерината го стигнала недалеку од Струмица.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Таа вест летнала како веда од дом во дом.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)