кај (прил.) - се (гл.)

— Загубени по светот, велам, кај се Југословените?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кај се пожарникарите да гаснат?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ами, кај се другите, прашуваме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кај се другите, прашуваме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кај се, подрипнувам. — Тука, вели, една линија потаму.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Еден француски авион ги надлетува окопите бугарски и исфрла ракети. Ни кажува кај се.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Е кај се де, велам, не знам како да му кажам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Кај се децата, вика Јон и гласот го истанчува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Кај се децата, прашува Јон и гледа кон скалите откај што слегов.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се плашиш да не чујат од некаде војници. Не знаеш кај се и не знаеш кои се. Од секаде се премотуваат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А ние знаевме и по нивните чаури до кај се.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)