кај (прил.) - отиде (гл.)

Вистина, кај отиде, прашувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кај отиде Жења?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ние ќе му мавтаме пред очи: еј, кај си, кај отиде, кај се пренесе, а тој — шуманте туте.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога помина летото, господе, кај отиде есента?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сакам да го прашам кај отидоа војниците, да го прашам за мене.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Еј, Јоне, Јоне, вели Дуко Вендија, кај беше, а кај отиде...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Добери се под капавица и ќе чуеш: погоре, погоре, не толку горе, слези малку подолу, не оди лево, е, тука, тука, тука, не, бре, само тука, кај отиде сега со раката, појди малку кон средина, е тука, тука, тука, ај сега малку кон десно, да не те заболе раката, ај добро, почини!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се дерам, а во себе, си мислам, мајката, што стана од овој човек, кај отиде неговата лутина, си мислам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Кај отидов, ебамити устето за понадвор, му велам, кај отидов?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Така неискапена, непроменета, непреоблечена. Ја покривам со земјата и се чудам: кај отиде огнот нејзин, како остина толку. Ја закопувам Капинка, а се молам Ѕвездан да причека, да не умира денеска.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- И после кај отиде, браче Огнене, прашува Уља, кај му се загуби посоката на Мирчета мој?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кај отиде човекот, си велам, кај отиде човекот што порано ме гледаше како гајгурот јајцето што го гледа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кај отиде водата, си мислам и ја гледам во друга бразда.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- И после, кај отиде, вели Уља, не ми кажа кај отиде. - Никој не знае - каде, вели Огнен Ѓорго. Дури и тој не знае, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кај отиде тоа време, кај ни избегаа годините.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Излетуваш надвор и не знаеш кај беше земјата, кај отиде.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кај отиде Григор Бакалот, кај одлета Лефтерија? Ами: Крстивое Пешиќ, Наќе и Гојко, Гоше Љубин, капетан Мирковиќ и сите други. 208
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Паѓа снег постојан. Кај отиде бронзата? okno.mk | Margina #32-33 [1996] 146
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
А што крцка долу? Нозете во позлата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Снег вее, белее сѐ. И патот не постои од полу. Ситно, ситно си сее.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)