доцна (прил.) - ќе (чест.)

Ќе си го каса задникот, токо доцна ќе биде!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тато доцна ќе се врати“, рече мама Злата.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Помислуваш туку-така се случило тоа, од ништо. Доцна ќе осознаеш дека тоа животот нив безмилосно ги свиткал... ***
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Ќе кажиш, жими вера, туку доцна ќе бидит.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Толку повеќе што си стар пријател на Арсланефенди...
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)