доцна (прил.) - таа (зам.)

Едноставно ми се чинеше дека беше доцна таа причина да ја спомнувам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Душата како пеперуга што шета. Навистина убава метафора!“ запишал во своите „Ливчиња“ доцна таа вечер Ѓошо Савев, очигледно во поетско расположение...
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Иако Таша веројатно нешто наслутувала. (А можеби и знаела.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)