доцна (прил.) - го (зам.)

„Зар нема да се селиме?“ го праша жена му.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Ама тоа доцна го разбравме, во утробата на бродот, кога одвај се разбравме со другите гурбетчии.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Но јас премногу доцна го читав Дучиќ. Уште чај?
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
„Фала му на господа, но многу доцна го прибра“, рече.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)