дотогаш (прил.) - непознат (прид.)

Верните читатели на медицинскиот гласник почнаа по горите, ливадите, ридовите да ги откриваат дотогаш непознатите лековити билки.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Одеднаш тој во мене распали еден силен, дотогаш непознат оган за моето срце.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Од тој поим - направен, се сеќаваме, за да ѝ се парира на француската доминација - се создава еден дотогаш непознат облик на авторитет.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Тој космички миг на среќавањето со мртвото тело на Рацин на плоштадот, покриено со знамето на земјата, на неговата земја за која живееше, страдаше и пееше, тој молневит душевен потрес, таа отворена рана, страдалничка, на елегичните стихови на неговата Балада што нѐ сплоти сите во плач и липање беа, можеби потсвесно, но длабоко во чувствувањето и мислата оној никулец што ги откриваше како еден нов, дотогаш непознат свет на болката на постоењето и на убавината на зборовите, мојата чувственост, мојата приврзаност и определба за поезијата.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Постелата беше топла и тешко се напушташе за да појде во неизвесност, за да се остават очи со дотогаш непознат сјај.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Тоа чувство на таа возбуда и восхит со чудото на дотогаш непознатиот јазик на поезијата, со мелодијата негова, со понорноста на тажачка, во моите идни читања сѐ повеќе ми ги доближуваа по јазик и сензибилитет елегичната инкантација и возвишениот Рацинов лирски занес.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Елена беше изненадена од некои свои дотогаш непознати размислувања и чувства, па од страв да не ги заборави, да не ги изгуби почна да си ги запишува во својот дневник.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)