дома (прил.) - ме (зам.)

„Да одиме, докторе“, го помоли. „Дома ме чека змеј.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Утринава зготвив телешка чорба,“ рече мајка кога го пречекоривме прагот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Додека се враќавме со мајка кон нашиот дом, се сетив на оние години од раснењето, кога се имав отуѓено од Зигмунд, и кога од дома излегував само со неа – чекоревме една покрај друга до пазарот, или до продавницата на татко, и нешто во ова наше враќање дома ме потсети на тие наши прошетки.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тој, можеби, не ќе сакаше да се занимава со толку здодевна работа да не го побудува кон тоа неговата природна добрина. 136 okno.mk - Здраво, сирота, - обично велеше тој, штом само ја пронајде најсакатата женичка, во искинат, сошиен од закрпи фустан.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Како се викаш? - Василка, а дома ме викаат Циљка...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Од каде си, кутра? - Јас, господине, од селото дојдов: веќе трет ден не пиев, не јадев, сопствените деца од дома ме истераа.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)