добро (прил.) - вели (гл.)

Да, мајко Персо, добро велиш, како не ќе сме оделе!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Добро вели момата, си мисли Роса, да дочекаме да осамни нов ден, да видиме каде сме и што ќе правиме понатаму.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
- А како бре, главчо, ќе ја истресеш или ќе ја излижеш од себе таа миризлива бела или сина или каква друга кралска сапуница? А? Добро вели човекот. Под туш! Само под туш! Раскажувај, другар!...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)