дефинитивно (прил.) - го (зам.)

А изгледа јас сум несреќникот што ги умножува?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А потоа, и неговата додатна дилема што мене ме развеселува а него, веројатно дефинитивно го дотепува; она сладникаво но и горчливо прашање, што самиот тој со тивок глас си го поставува: „Дали навистина ќе ја довршам со успех задачава, и како ќе ме наградат ако ги совладам безвредните тешкотии?“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во секој случај и јас но и тој стоиме пред многу нејаснотии.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Хана, значи, по еден краток разговор со сестра си, дефинитивно го напушти семејството, вљубена во црните очи на Леон, во длабокиот глас и во неговата густа коса во која ја протнуваше тенката, грацилна дланка секогаш кога тој ќе ѝ се загледаше во светлите, сини очи и во пегите со кои беше испрскано правилното лице на Хана.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Во 1965. (зрела фаза) Ворхол дефинитивно го открива тонот и почнува редовно да го користи.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Иако знаеме дека две проекции на еден ист филм не се секогаш идентични, Ворхол отвора можности за интерпрета­ција, како во врска со звучната слика, т.е. озвучувањето на своите филмови, така и во поглед на редоследот на прикажу­вањето на ролните и нивниот меѓусебен однос (во Девојките од челзи кој се прика­жува симултано на две платна, односот на ролните не е прецизиран ниту временски ниту со распоредот).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Напразно... Дефинитивно го изгуби...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)