гласно (прил.) - откако (сврз.)

Го тргна погледот од дворот. - Радуле и Стојна! Од кое ли село е дојдена таа? - праша гласно откако се сврти и фрли поглед кон Томислав, на подолното ниво од нивната куќа.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)