внимателно (прил.) - ме (зам.)

Вешто и внимателно ме свлекува, од задниот џеп на фармерките вади бронзен брич и без најмала гребнатинка, ми ги симнува сите влакна од телото.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Чувствував дека дека не сум им досадна со моите раскажувања и дека внимателно ме слушаат.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
А.А. внимателно ме слушаше.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
А А , внимателно ме слушаше, беше навидум задоволен што зборувам, а огорчен што му се спротивставувам.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
На пример, дали некогаш ние двете сме разговарале за времето и просторот и за различните начини на нивно сфаќање во различните цивилизации; дали некаде сум читала за телепатијата, или таа ми го објаснувала тој феномен; ми го опишала ли таа мене Игбал како изгледа и како се однесува, или јас самата таков сум си го замислила...
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Се лаже само кога се мора.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Таа внимателно ме слушаше, ме потпрашуваше одвреме-навреме по нешто, се интересираше за некои – мене ми се чинеа неважни детали.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Таа внимателно ме ислуша и рече: - Немало потреба да нè лажеш.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
„ДОМЦИ“ Татко ми внимателно ме ислуша.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Му ја доверував оваа метафора на Дарвиш. Тој внимателно ме слушаше, сигурно размислувајќи за своите далечни ѕвезди...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И јас во детството, откако ја минавме со семејството со едно кајче блиската граница и останавме засекогаш емигранти, секогаш готови да се најдеме на облакот крај другиот брег, како во слика на Шагал.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Внимателно ме набљудуваше додека се обидував да го избегнам месото и со лажицата буричкав низ оризот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Мислејќи дека спијам, внимателно ме погали по челото и му рече на тато, кој веројатно стоел зад неа: „Да се надеваме дека ништо лошо нема да дочекаме од него.“ „Да се надеваме...“ рече тато.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
СТОЈАДИН
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Но, кога јас настапив со мојата дискусија, внимателно ме следеше и како што врвеше времето, му се гледаше на лицето и во погледот дека полека ја прифаќа мојата теза барем засега да не се градат браните на реката, а со тоа јагулите слободно да си го минуваат патот до морето, океанот и назад.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)