веќе (прил.) - врие (гл.)

„Целиот град веќе врие, вели пашо“, му беше рекол овој на својот измешан јазик, откако му кажа зошто беше дошол.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Миќо веќе вриеше, тој стана од земи, потскокнуваше на едната нога, а другата ја влечеше осркајќи и, лут, се спреми дури да намавне на мене, но сепак се здржа и се задоволи само со карање: „Будала!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Се врати во колибата, каде што во котлето веќе вриеше компирот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Слушате ли оти во Крушево веќе вријат пушките?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ние да си ја свршиме нашата работа, овие одовде да ги нападиме, та со пашите, има и друг да се расправа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)