вечерва (прил.) - месечина (имн.)

МАНЕ: Да ја утепам вечерва месечината за тебе.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Ако ме заборавиш Вечерва месечината е со чудна боја... а нејзината сенка ѕирка низ мојот прозорец... се обидувам некако да ја допрам. чинам ако ја допрам ќе сум блиску до тебе... зошто толку си ми далеку, колку ѕвездите .... како една најубава ѕвезда која ме мами...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)