валкан (прил.) - минато (имн.)

Јас се обидувам да се ослободам од грдата мора и тежина, но најсетне како што ќе рече и тој самиот, користејќи ја токму таа моја мака и мора, тој самоуверено ќе се провикне: Ја освоив Тврдината со валкано минато, (во неговите зборови јас бев Тврдина со валкано минато).
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
И уште ќе додаде: најпосле, таа тврдина е разурната од мојата машка упорност. (упорноста напати ја заменуваше и со зборот професионалност), и сиот озарен од своето суетно задоволство најпосле малку посмирено, и со еден вид збунетост и извинување ќе констатираше: гледај, мајката, тврдината со валкано минато сепак била обична девица...
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)