вака (прил.) - веќе (прил.)

Зошто би губел време, па уште во вака веќе неудобни околности.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Исплука црна семка пред себе, во чинијата с сини рабови, ненадејно да се реши на судбиснки потег, мисла од која и самиот се стресе: вака веќе не се може, селото е омацурено, му недостига власт; тогаш нека се прочуе, со крајот на попот ќе почне, еден нов, поинаков живот во кој светот ќе е почит и кон живите и кон мртвите, на татковската земја и далеку од неа.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Настана кратка пауза. - Вака веќе не може, - проговори пак сопственикот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)