безмерен (прил.) - го (зам.)

Гладен по знаење, го голташе Гамалиел со горлива страст и со вознесена љубов – безмерно го сакаше учењето, моќта на поуката, зборот што воодушевува со својата мудрост.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)