арно (прил.) - одошто (сврз.)

Во дамнини не сме говореле со зборови, туку само со гласови, и сме се разбирале поарно одошто сега, кога устите ни се полни со зборови најразлични и многубројни.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)