арно (прил.) - во (предл.)

Мислам дека веќе ја нема, ама мене ми е арно во најзадниот ред со ѕидот зад грбот од проста причина што никој не може да ми гледа во вратот, во алиштата, во тилот, а јас можам сите да ги гледам и да ги анализирам.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Не е арно во животот да се лулеат како празни кајчиња и не е арно ако не сонуваат кога спијат.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Со воздишки одговараат на неразбирливите прашања од бебулињата.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)