Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Ратка стана службеничка во Министерството за образование благодарејќи на поранешните врски и школски другари што татко ѝ ги имаше во тоа министерство.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Поранешните свои школски другари слабо ги сретнував: Димка само понекогаш, Антета скоро никогаш; тој работеше во некое кино од утро до мрак.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Случајно се сетив, се надоврзав услужно, дека еден мој добар школски другар работи како шеф на испорака на нови автомобили, и можеби ќе помогне...

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Истрчав од дома, со страв, и со премален здив се тутнав во собата на мојот школски другар, познатиот Специјалист за чудни болести и му кажав дека на моето прашање: „ Што е тоа што веќе го нема“, некој друг Невидлив, со темен глас ми одговори „Тебе те нема.“

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Се сеќавам, во време на Панк наездата, еден мој школски другар целосно предаден на ерозијата на музиката, потрупан со амблеми на декадентниот рок, пред портата, на тогаш единствениот, универзитет во нашава Македонија, со цинична насмевка ме извести дека факултетот го влечка со години затоа што не може да се разбуди на време и ги преспива испитите.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Најголем грев во прво одделение беше на денот на сликањето на крајот од школската година да немаш кецеља со која што ќе бидеш овековечен заедно со своите школски другари/ки.

„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)

И натаму внимателно ја разгледуваше обетката под лупата. – На обетката има малку засирена крв.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

И немилосрдно заклучи: „Оваа беше краткотрајна.“

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Сатурн помисли дека се вратила кај својот прв сопруг, нејзин школски другар од средно училиште, со кого тајно се венчала уште кога таа беше малолетна, а кого по две години поминати без љубов го напуштила за да влезе во својот втор брак.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Кога по неколку дена повторно го облеков истото сако, ја напипав обетката во џебот, првин се изненадив од каде таа таму, а потоа наминав во „Милениумски базар“, кај златарот- јувелир, кој ми беше школски другар. – Од каде ти е ова чудо? – ме праша тој. – Го најдов.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Дома, во секој случај, имаше покрив над главата и храна; беше опкружена со луѓе што цел живот ги познаваше.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Тој бил школски другар на татко ѝ.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Билјана го претстави Александар пред својот сопруг како добар школски другар кој е дојден на балот со Бојана.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Билјана и Александар кратко зборуваа за своите школски другари, кај се, што прават, кој ја напуштил земјата...

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Ова му даваше спокојство и брзо од неговиот ум ги бркаше мислите за последиците кои може да ги претрпи ако средбите со неговиот школски другар му се земат за лошо.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Куќарката беше местото каде гардистот вооружен со пушка му кажа на Александар да го почека својот школски другар.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Тој во тие села тамошните немаше роднини, ама имаше еден школски другар родум од Брезница, село блиску до Лиманци.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Тогаш, како ученик во шесто и седмо одделение во основното училиште „Владимир Илич Ленин“, се дружев со споменатиот Мики и уште двајца школски другари, Зоки и Тоше, со кои, речиси секое попладне во Центарот, меѓу и во зградите, си игравме „Илјадници“.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Тоа што веднаш и тревожно нѐ вознемируваше беше таа тотална отсеченост од светот.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Ете, добри мои, средбата со тој мој школски другар, нашето заедничко сеќавање за учителот Станковски, ми ги донесе и сеќавањата за сите мои драги учители.

„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)

НОВЕ: Господине Божо, треба ли помош? ЈАКОВ: Во жаргонот на мојот школоки другар тоа значи треба ли некому да му скрши 'рбет со пендрек.

„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)

Видов, десно од мене неколку балисти се качуваа во мој правец, а во исто време Бошко, мојот школски другар, беше на последната отстапница која ја бранеше на едно педесетина метри од мене, ми викна бидејќи и накај него оделе балистите.