чуден (прид.) - предел (имн.)

Навистина чуден предел, сѐ е како теме голо...
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Од семчето морков никна, Во тежина триста тона!“
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Седевме Кети и јас, еден крај друг на прозорецот од спалната соба на горниот кат од нивната викендичка на Попова Шапка и гледавме во чудните предели облеани со бела месечева светлина, кои ноќе, онака голи, без ниедно дрво, прилегаа на скаменет пејзаж од некоја далечна планета од научнофантастичните филмови.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)