човеков (прид.) - сила (имн.)

Носниците, како два отвора што вдувуваа и издувуваа правдини, беа два спокојни отвора за почеток и крај на здивот, од каде што извираше човековата сила.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Се смееја. Ме присилуваа да заборавам дека човековата сила е во големина на неговиот дух.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Се смееја. Ме присилуваа да заборавам дека човековата сила е во големината на Неговиот дух.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)